Huisbezoek en de kleuterklas - Reisverslag uit Viljoenskroon, Zuid-Afrika van Elvie Heck - WaarBenJij.nu Huisbezoek en de kleuterklas - Reisverslag uit Viljoenskroon, Zuid-Afrika van Elvie Heck - WaarBenJij.nu

Huisbezoek en de kleuterklas

Blijf op de hoogte en volg Elvie

23 Februari 2016 | Zuid-Afrika, Viljoenskroon

vrijdagavond 19 februari
Etienne heeft een taxi geregeld en met zijn alle zijn we er klaar voor om opstap te gaan. de foute muziek hoor je al door heel de taxi heen en de sfeer zit er goed in. na 40 min rijden zijn we aangekomen in Potchefstroom. we lopen naar binnen bij een club waar het nu nog best rustig is om 10 uur. het is echt een super grote club met een dansvloer maar ook pooltafels en gewone tafels. Er zijn al wat tafels bezet met mensen die hun shiha mee hebben genomen. ik heb het eerste rondje gegeven. 130 rand voor 7 drankjes, dat is ongeveer 1.40 per drankje! het word steeds drukker en drukker. de kleren die de jongens dragen is wel een beetje raar, ze dragen allemaal een kort sport broekje met een t-shirt. veel hebben ook nog een petje op en slippers aan. de meenste mensen die er rond lopen zijn ook blank. ik denk dat ik maar 10 donkeren mensen heb gezien. Etienne vertelde dat er boven sokkie sokkie werd gedanst. daar moesten we natuurlijk meteen even gaan kijken. het is een super mooie partnerdans die echt mega snel gaat. gelukkig heeft niemand gevraagd of ik met ze wilde dansen.
het was een super leuke avond die zeker voor herhalingvatbaar was!


Zaterdag en zondag 20 en 21 februari
wat een lekker zonnig dagje moest worden bleek toch niet helemaal zo te zijn. na een uur of 2 begon het super hard te regen en te bliksemen. waardoor de wifi kapot is gegaan. Lynette vertelde dat dit hier regelmatig gebeurd en je weer een hele nieuwe router moet kopen en dat dit al 3 keer is gebeurt in een korte periode.
zondag was het gelukkig wel lekker weer en hebben we buiten heel de dag huiswerk zitten maken. het zijn lekkere weekendjes zo waar ik wel aan kan wennen !

maandag 22 februari
Vandaag mogen we de kindjes ophalen met het busje! we rijden langs allemaal plaatsen waar dat de kindjes klaarstaan om mee naar de hospice te gaan. het is een 14 persoons-busje met ons er in en de chauffeur al 8 plaatsen bezet, nog 3 mama's er bij en ongeveer 20 kinderen was het lekker knus en warm in het busje. vanaf deze week mogen wij meer gaan dingen gaan doen met de kinderen. vorige week moesten we even wennen aan de omgeving en aan de mama's en andersom natuurlijk ook. dus vandaag gaan we lekker buitenspelen met de kinderen. ze hebben hier super veel loopmotor's en fietsjes. iedereen had wel iets. het is zo'n groot verschil met Nederland. de kindjes hier spelen lekker en er word bijna niet gehuild. als ze vallen lachen ze en gaan ze weer verder. ook hierbij merk je dat de kinderen veel meer volwassen zijn. ze vonden het heerlijk om buiten te spelen en wilden niet meer naar binnen. Sophia is een van de mama's en is echt bereid om alles voor je te doen en luistert ook echt naar je. we hadden bijvoorbeeld gezegd dat ze geen natte bekers in elkaar moest zetten omdat je anders schimmel krijgt. ze ging meteen alle bekers afdrogen en tot nu toe hebben we geen natte bekers meer zien staan. ze zijn ook allemaal heel lief met de kindjes, maar ziet natuurlijk wel veel van hun cultuur terug. Zoals ze hier de kindjes aan 1 armpje optillen, geen drinken krijgt als die iets gedaan heeft wat niet mag, als een kindje inslaap valt op een dekentje neer leggen op de groep. Het is nog steeds wel eventjes wennen voor ons, maar de kindjes weten niet beter. vandaag na dat de kindjes allemaal uit zijn mogen we met Chris wat spullen af gaan geven bij kindjes thuis die studenten mee hebben gegeven die hier al eerder zijn geweest. als eerste kwamen we bij Kananelo aan. dit is een meisje die samen met haar broertje haar moeder en vader in een huisje woont van ongeveer 3 bij 6 meter. het was super klein met 2 2persoons matrassen er in een klein stoeltje gasfornuis'je en een kast met eigenlijk niks er in. het was echt zielig om te zien en raar om te realiseren dat hun hier echt wonen. daarna zijn we naar mcdonald geweest maar daar mochten we niet binnen kijken. het was wel iets groter als bij Kananelo maar veel scheelde het niet. wat ik kon zien stond er een klein keukentje binnen en hadden ze een koelkast. vlak bij mcdonald woont een meisje van de hospice die met een soort rollator loopt en denk ik een beetje gehandicapt is. ook zij leeft met 4 in een heel klein huisje. ze slapen met 4 op een 2 persoons-bed, er stond wel een klein tafeltje binnen met een mooie kast met bestek en servies hun hadden ook een klein keukentje. echt zielig dat een meisje met zo'n grote achterstand ook in zo'n klein huisje moet wonen waardoor ze een heel stuk moeilijker kan ontwikkelen. daarna zijn we door gereden naar Menosie, zij had gelukkig wel een stenen huis maar was helaas niet thuis. ze was vandaag ook al niet op de hospice, hopelijk is ze er morgen wel weer. als laatst zijn we naar Batanelo geweest, ook zij leefde in een stenen huisje met 5 mensen. ook het stenen huisje was erg klein en er stond niet veel binnen. het is echt hartverscheurend en zielig om te zien. het liefste neem je ze allemaal me naar Nederland om ze een goed leventje te geven. helaas kan dit niet, maar we weten wel dat ze op de hospice goede dagen maken en veel leren.
Na dat we in de sloppenwijk zijn geweest zijn we even gaan sporten in de sportschool bij Etienne.

Dinsdag 23 februari
vandaag mogen we naar de kleuterschool. hier zitten de kindjes van 4, 5 en 6 jaar oud. je hebt 2 klasjes, hier word alleen maar Engels gepraat. er staan 2 blanken vrouwen voor deze klassen. in de ochtend stonden we bij de kinderen van 5 tot 6 jaar. alle kinderen hebben hun eigen plek, achter aan hun stoeltje hangt een zak met kleurtjes en een kleur boek. de docente deelde een papiertje uit met een vak erop waar de kinderen een tekening op moesten maken van wat zij het leukste vinden van school. en moesten in het vakje daaronder hun naam schrijven. de docente was erg streng en werd boos als kinderen het blaadje verkeerd om hadden of niet snel genoeg opschoten. na 10 min kleuren kregen ze een andere opdracht. ze kregen een kleurplaat die precies het zelfde was als de poster die op de muur hing. eerst benoemde de vrouw van alles wat er op de poster te zien was en daarna moesten ze het precies het zelfde maken. ook hier kregen de kinderen maar 10 min voor. na dat alle kinderen hun tekeningen op elkaar hebben gelegd met hun kleurtjes er op, hun stoel aangeschoven hebben en er achter zijn gaan staan moeten ze naar de andere klas. hier gaan ze oefenen voor een toneelstuk met verschillende liedjes. ook hier weer waren de docenten heel streng. de kindjes moesten precies goed staan en de alles precies na doen. anders werd die aan zijn arm getrokken naar de goede plaats. de rest van de kinderen zaten op de grond achter de docent. als ze te ver naar voren kwamen werden ze naar achter geduwd of geschreeuwd. na dat ze klaar waren met hun optreden moesten ze hun tasje pakken en buiten gaan lunchen. sommige kinderen hadden een tosti bij andere hadden een broodtrommel vol met koekjes. alle kindjes deelde en ruilde hun eten met elkaar. dus de gene die geen koekjes had ging een stukje boterham ruilen. het was lief om te zien hoe de kinderen alles samen deelde. als ze genoeg gegeten hadden moesten ze hun tas binnen ophangen en gaan spelen. je zou denken dat ze lekker aan het rennen en aan het schreeuwen waren. maar dat mocht niet van de docenten. en als je dat wel deed kreeg je een veel te lange time-out. een jongetje had een lolly mee gekregen van thuis en die mocht die niet eens opeten. de stokken waar ze mee aan het spelen waren werden afgepakt. verder zaten de docente alleen maar een beetje in de schaduw. de ene zat veel op haar telefoon en de andere die deed ook niet veel zinnigs. na ongeveer een half uur moesten ze weer naar binnen. nu mochten we bij de kindjes van 4 en 5 jaar in de klas kijken. als eerst moesten ze allemaal een stoel pakken en de tafels werden klaar gezet. daarna kregen ze allemaal en blad en moesten we hun handje overtrekken op het papier. zij moesten deze helemaal inkleuren met bruin of zwart. toen iedereen klaar was werd er een beetje verf op een blaadje gedaan en moesten ze met hun vinger stippen maken zodat het een boom werd. ook hier moest alles weer heel precies. daarna duurde het heel lang voor dat ze allemaal hun nieuwe opdracht hadden. toen ze niet stil wilde zijn sloeg ze met iets van een lange liniaal op tafel. de kindjes moesten daarna een lichaam inkleuren en een gezichtje erbij tekenen. daarna kregen ze allemaal armpjes en beentjes om in te kleuren en uit te knippen en op te pakken. ook weer allemaal precies op de goede plaats. toen al het kleuren voorbij was mochten ze nog even 10 min buiten gaan spelen en kregen ze nog wat water. toen ze weer naar binnen gingen , kregen ze een film te zien. ik vond de school niet leuk en het was allemaal negatief en totaal niet liefde vol. morgen gaan we naar de andere school waar de oudere kinderen zitten. ik hoop dat het hier gezelliger is!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Viljoenskroon

Elvie

Voor 3 maanden ga ik stagen lopen op een hospice in Zuid-Afrika. Hier komen allemaal kinderen uit de sloppenwijken die besmet zijn met aids of HIV. En ik ga de Kindjes daar de dingen geven die ze nodig hebben! hier kunnen jullie volgen hoe mijn tijd daar is.

Actief sinds 31 Jan. 2016
Verslag gelezen: 170
Totaal aantal bezoekers 3454

Voorgaande reizen:

11 Februari 2016 - 03 Mei 2016

Mijn Stage dagen in Viljoenskroon

Landen bezocht: